ฉากสุดท้ายคุณจะเห็น ฌิบริล ซิสเซ่ ลูบหัวด้วยท่าทางไม่เชื่อ

ในเกมเอฟเอ คัพ รอบชิงชนะเลิศปี 2006 ที่มิลเลนเนียม สเตเดียม เหลือเวลาไม่กี่วินาทีในขณะที่ลิเวอร์พูลตามหลังเวสต์แฮม 2-3 หลังจากก่อนหน้านี้ทีมของราฟาเอล เบนิเตซไล่ตีเสมอจากที่ตามหลังไปก่อน 2 ประตูช่วงต้นเกม  ซึ่งซิสเซ่เป็นคนยิงจุดประกาย และทำอีกแอสซิสต์ในเกมสุดท้ายของเขากับสโมสร

แต่ตอนนี้พวกเขาต้องการสิ่งที่พิเศษกว่านั้น และเมื่อบอลกระดอนจากเขตโทษของทีมขุนค้อนระยะประมาณ 30 หลาจากปากประตู และเจอร์ราร์ดเหนื่อยล้าเกินกว่าจะพิจารณาทางเลือกอื่นๆ ก่อนเลือกซัดเสียบมุมด้านล่าง และเมื่อหงส์แดงชนะการดวลจุดโทษ นั่นจึงกลายเป็นเอฟเอ คัพ นัดชิงชนะเลิศที่ถูกตั้งชื่อตามเขา

“ทันทีที่ผมได้ยินเสียงลูกบอล”ซิสเซ่ที่กลับมาลงสนามหลังจากรักษาอาการตระคริวกินเล่า “ผมแบบว่า ‘นี่ต้องสร้างปัญหากับผู้ประตู’ และมันก็ตุงตาข่าย”

“ผมคิดว่าเขาเป็นนักเตะคนเดียวในสนามที่ทำอะไรได้อย่างนี้”

“สตีวี่ทำอะไรที่พิเศษในเวลานี้ และเราเก็บชัยชนะในการดวลจุดโทษ มันเหมือนกับเกมอิสตันบูลอีกเกม อาจจะอยู่ในระดับต่ำกว่า แต่มันยังคงบ้ามา

ในวันครบรอบ 14 ปีของช่วงบ่ายในคาร์ดิฟฟ์วันนั้น Liverpoolfc.com ได้จับซิสเซ่มาพูดคุยถึงความทรงจำของเขาในครั้งนั้น

วันนี้เป็นวันฉลองครบรอบเกมเอฟเอ คัพ นัดชิงชนะเลิศปี 2006 คุณมีความทรงจำอะไรกับเกมนั้นบ้าง?

โอ้ ความทรงจำจากเกมนั้น...เป็นนัดชิงชนะเลิศอีกนัดที่บ้ามาก! ผมพลาด(เกมลีก คัพ นัดชิงชนะเลิศ 2005) เพราะว่าผมได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นหลังจากเกมแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ มันเป็นบอลถ้วยแรกของอังกฤษ(ในนัดชิงชนะเลิศ) สำหรับผม มันเป็นเรื่องที่พิเศษ ผมได้ลงเป็น 11 ตัวจริง ผมคิดว่าตัวเองลงไปเล่นปีกซ้าย

มันสำคัญจริงๆ ที่เราชนะนัดชิงชนะเลิศอีกครั้ง หลังจากแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ และโมนาโก (ในยูฟา ซูเปอร์ คัพ 2005) มันเป็นโอกาสอีกครั้งที่จะได้ถ้วยรางวัลเพิ่ม ดังนั้นมันเป็นเรื่องที่สำคัญจริงๆ สำหรับเรา

เอฟเอ คัพ มีความหมายต่อคุณหรือไม่? มันเป็นรายการที่ยิ่งใหญ่ในอังกฤษ คุณยินดีที่กับความหมายที่มันมีต่อแฟนๆ หรือไม่

ใช่เลย สำหรับผมคุณไม่ต้องเลือกเลยสักเกม มันคือนัดชิงชนะเลิศ คุณต้องชนะมันให้ได้ มันเป็นอีกถ้วยรางวัล แน่นอนว่าผมได้ยินเกี่ยวกับถ้วยใบนี้ เพราะว่ามีนักเตะฝรั่งเศสหลายคนเล่นในลีก อังกฤษ อย่างเธียร์รี อองรี, ซิลแวง วิลตอร์ และโรแบร์ ปิแรส ผมเคยเห็นพวกเขาคว้าถ้วยรางวัลต่างๆ ดังนั้นผมอยากจะเพิ่มรายชื่อในกลุ่มนักเตะฝรั่งเศสที่เคยคว้าถ้วยใบนี้ในอังกฤษ

มันน่าจะเป็นการเริ่มต้นที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในเกมนั้นสำหรับลิเวอร์พูล คุณรู้สึกอย่างไรตอนที่คุณตามหลัง 0-2

เราตามหลัง 0-1 และ 0-2 หลังจากนั้น... คาร์ราทำเข้าประตูตัวเอง ผมจำได้ดี! เราลดช่องว่าง ผมทำประตูได้ และหลังจากนั้นมันเป็น 2-3 หลังจากนั้นสตีวี่ทำสิ่งที่พิเศษอีกครั้ง และเราเก็บชัยชนะในการดวลจุดโทษ มันเป็นเกมอิสตันบูลอีกนัด อาจจะในระดับต่ำกว่า แต่ยังคงบ้ามาก

จากตำแหน่งของคุณ ลูกยิงในนาที่สุดท้ายของเจอร์ราร์ดดีไหน  มันเป็นหนึ่งในลูกยิงที่ดีที่สุดของเขากับลิเวอร์พูล...

ใช่เลย ผมคิดอย่างนั้น ตอนที่ผมเห็นบอลหลุดออกมานอกเขตโทษ ผมเห็นเขา ตำแหน่งของเขา และความมุ่งมั่นที่เขาจะซัดบอลให้แรงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และถ้าเป็นไปได้คือเข้ากรอบ ผมเป็นแบบ...(อมยิ้ม) ทันทีที่ผมได้ยินเสียงบอล ผมเป็นแบบ ‘นี่ต้องสร้างปัญหากับผู้รักษาประตู’ และมันก็ตุงตาข่าย ผมคิดว่าเขาเป็นนักเตะคนเดียวในสนามที่สามารถทำอย่างนี้ได้

ประตูของคุณเป็นการจบสกอร์ตามสัญชาตญาณ และมีความสำคัญอย่างยิ่งในการนำลิเวอร์พูลกลับมาเข้าสู่เกม มันกลายเป็นประตูที่คุณชื่นชอบไปด้วยหรือไม่

ใช่เลย มันเป็นประตูที่ดี และสำคัญมากในเวลาเดียวกัน มันเป็นบอลที่ยอดเยี่ยมจากสตีวี่ อย่างที่ผมพูด ผมเล่นทางด้านซ้าย ดังนั้นผมจึงมีส่วนร่วมที่ต้องวิ่งเข้าไปด้านในของสนาม

บอลที่ยอดเยี่ยมจากสตีวี่ และการวอลเล่ย์ที่ยอดเยี่ยม ผมเอนตัวลง และพยายามจะหยุดลูกบอลไม่ให้กระดอนขึ้น และหลุดเป้า โชคดีสำหรับผมที่มันเข้าไป และโชคดีสำหรับเราที่สามารถกลับมาสู่เกม มันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากเช่นกัน

มันมีเหตุผลไหมว่าทำไมคุณใส่รองเท้าสองคู่ในวันนั้น คุณมีคู่หนึ่งใส่ในครึ่งแรก และแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงในครึ่งเวลาหลัง...

พูดตรงๆ ในตอนนั้นอาดิอาสออกสีที่บ้ามากๆ เพราะว่าบอลถ้วย (นัดชิงชนะเลิศ) พวกเขาส่งสีเหลืองให้กับผม พวกเขาอยากจะให้ผมใส่สีเหลืองที่ผมใส่ในครึ่งหลัง แต่ในหัวของผม ผมวางแผนจะใส่สีแดง และน้ำเงิน

พวกเขาโทรหาผม และบอกผมว่า ‘อย่าลืมใส่รองเท้านะ’ ผมเป็นแบบ ‘ไม่ๆ ผมมีไอเดียในหัวแล้ว และผมอยากจะเปลี่ยน’ ให้พวกเขาพอใจด้วย ผมบอกว่า ‘ผมจะเริ่มเกมอย่างนี้ และใส่สีเหลืองในครึ่งหลัง’ มันเป็นการต่อรองระหว่างเรา ผมไม่อยากจะเปลี่ยนมันตอนพักครึ่ง เพราะว่าผมยิงได้ และผมมีความสุข และมันแตกต่างไป มันเป็นเรื่องของข้อตกลงของผมกับอดิดาสมากว่า

คุณจำได้ไหมว่าคุณอยากจะยิงจุดโทษในการดวลจุดโทษหรือไม่? คุณยิงหนึ่งลูกในอิสตันบูลในปีก่อนหน้านี้ แต่ไม่ได้ยิงสักลูกในครั้งนี้...

ผมเป็นตระคริวเยอะมากพูดตามตรง ผมคิดว่าราฟาเลือกนักเตะ 5 คนของเขาแล้ว แต่ถ้าเขาให้ผมยิงลูกหนึ่งผมก็จะไปยิง แต่ผมเหนื่อยล้าในตอนท้าย ตอนที่สตีวี่ทำประตู ผมออกจากสนามเนื่องจากตระคริว และทำการรักษา ผมเพิ่งลงมาสนาม และสตีวี่ซัดเข้าประตูไป ผมเหนื่อยมากจริงๆ

มันกลายเป็นเกมสุดท้ายของคุณสำหรับลิเวอร์พูล คุณรู้ไหมว่าในเวลานั้น และคุณรู้สึกผิดหวังแค่ไหนที่คุณต้องย้ายทีมหลังจากช่วงเวลานั้น

ไม่ ในตอนนั้นผมไม่รู้ เรามีความสุข เราเฉลิมฉลอง หลังจากนั้นผมไปเล่นทีมชาติ และผมขาหัก ไม่เลย ผมไม่คิดว่ามันวางแผนได้ แผนการคือไปฟุตบอลโลก และเล่นให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และถ้านักเตะเล่นดี คุณไม่จำเป็นต้องขายเขา

มันไม่ใช่เหตุผลที่ผมย้าย แต่ผมคิดว่านั่นช่วยได้ เพราะว่าหลังจากนั้น (เฟร์นานโด) ตอร์เรสย้ายเข้ามา ถ้าผมลงเล่นฟุตบอลโลก และเป็น 11 ตัวจริง และทำประตูได้ และเล่นได้ดี คุณไม่ต้องขายนักเตะออกไป นี่แหล่ะฟุตบอล คุณต้องคว้าโอกาสเมื่อคุณมีโอกาส แต่ผมได้รับบาดเจ็บ และมันเป็นอย่างนั้น